رایج ترین انواع سیم برق مورد استفاده در خانه
شناخت انواع سیم برق تقریباً برای هر پروژه برقی در اطراف خانه ضروری است. به عنوان مثال، هنگامی که در حال نصب سیم کشی جدید هستید، انتخاب سیم یا کابل برق مناسب نیمی از کار است. و هنگامی که سیم‌کشی موجود در خانه خود را بررسی می‌کنید، شناسایی نوع سیم می‌تواند چیزهای زیادی در مورد مداری که سیم‌کشی به آن تعلق دارد به شما بگوید – به عنوان مثال، وقتی یک جعبه اتصال را باز می‌کنید و باید تعیین کنید که کدام سیم‌ها کجا می‌روند. سیم کشی برای خانه های مدرن کاملا استاندارد است و اکثر خانه هایی که پس از اواسط دهه 1960 ساخته شده اند، انواع سیم کشی مشابهی دارند. هر تاسیسات الکتریکی جدید نیاز به سیم کشی جدیدی دارد که با قوانین ساختمان محلی مطابقت داشته باشد.
چند مدل از انواع سیم برق:
اصطلاحات سیم کشی
به درک چند اصطلاح اساسی که برای توصیف سیم کشی استفاده می شود کمک می کند. سیم برق نوعی رسانا است و الکتریسیته را هدایت می‌کند. در مورد سیم کشی خانگی، خود هادی معمولاً مسی یا آلومینیومی (یا آلومینیومی با روکش مسی) است و یا یک هادی فلزی جامد یا سیم رشته ای است. اکثر سیم‌ها در یک خانه عایق هستند، به این معنی که در یک پوشش پلاستیکی نارسانا پیچیده شده‌اند. یکی از استثناهای قابل توجه سیم های زمین است که معمولاً مس جامد هستند و یا با روکش سبز عایق شده اند یا بدون عایق (لخت).
رایج‌ترین انواع سیم برق و سیم کشی در خانه‌های مدرن به شکل کابل برق غیرفلزی (NM) است که از دو یا چند سیم مجزا تشکیل شده است که درون یک پوشش پلاستیکی محافظ پیچیده شده‌اند. کابل برق NM معمولاً شامل یک یا چند سیم “گرم” (حامل جریان)، یک سیم خنثی و یک سیم زمین است.
به عنوان جایگزینی برای کابل برق NM، سیم های جداگانه را می توان در داخل یک لوله فلزی یا پلاستیکی سفت یا انعطاف پذیر که به لوله‌های خرطومی معروف هستند، قرار می‌دهند. لوله معمولاً در جایی استفاده می شود که سیم کشی در معرض دید قرار می گیرد و در داخل دیوارها، کف ها یا سقف ها پنهان نمی شود.
این سیم های بزرگتر در خانه شما دارای ولتاژ مدار 120 تا 240 ولتی هستند که اغلب به عنوان ولتاژ خط نامیده می شود و لمس آنها می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین چندین سیم در خانه شما وجود دارد که مقدار بسیار کمتری جریان “ولتاژ پایین” را حمل می کنند. اینها کمتر خطرناک هستند و در برخی از آنها، ولتاژ حمل شده به قدری کم است که عملاً هیچ شانسی برای ضربه وجود ندارد. با این حال، تا زمانی که دقیقاً بدانید با چه نوع سیم هایی سروکار دارید، بهتر است همه آنها را خطرناک تلقی کنید.
کابل غیرفلزی یا NM
سیم برق نوعی رسانا است و الکتریسیته را هدایت می‌کند. در مورد سیم کشی خانگی، خود هادی معمولاً مسی یا آلومینیومی (یا آلومینیومی با روکش مسی) است و یا یک هادی فلزی جامد یا سیم رشته ای است. اکثر سیم‌ها در یک خانه عایق هستند، به این معنی که در یک پوشش پلاستیکی نارسانا پیچیده شده‌اند. یکی از استثناهای قابل توجه سیم های زمین است که معمولاً مس جامد هستند و یا با روکش سبز عایق شده اند یا بدون عایق (لخت).
رایج‌ترین نوع سیم‌کشی در خانه‌های مدرن به شکل کابل غیرفلزی (NM) است که از دو یا چند سیم مجزا تشکیل شده است که درون یک پوشش پلاستیکی محافظ پیچیده شده‌اند. کابل برق NM معمولاً شامل یک یا چند سیم “گرم” (حامل جریان)، یک سیم خنثی و یک سیم زمین است.
به عنوان جایگزینی برای کابل برق NM، سیم های جداگانه را می توان در داخل یک لوله فلزی یا پلاستیکی سفت یا انعطاف پذیر که به لوله‌های خرطومی معروف هستند، قرار می‌دهند. لوله معمولاً در جایی استفاده می شود که سیم کشی در معرض دید قرار می گیرد و در داخل دیوارها، کف ها یا سقف ها پنهان نمی شود.
این سیم های بزرگتر در خانه شما دارای ولتاژ مدار 120 تا 240 ولتی هستند که اغلب به عنوان ولتاژ خط نامیده می شود و لمس آنها می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین چندین سیم در خانه شما وجود دارد که مقدار بسیار کمتری جریان “ولتاژ پایین” را حمل می کنند. اینها کمتر خطرناک هستند و در برخی از آنها، ولتاژ حمل شده به قدری کم است که عملاً هیچ شانسی برای ضربه وجود ندارد. با این حال، تا زمانی که دقیقاً بدانید با چه نوع سیم هایی سروکار دارید، بهتر است همه آنها را خطرناک تلقی کنید.
مطلب مرتبط: بست کمربندی استیل ضد زنگ
کابل UF(کابل زیر زمین)
فیدر زیرزمینی (UF) نوعی کابل غیر فلزی از انواع رایج سیم برق است که برای مکان های مرطوب و کاملا زیر زمین طراحی شده است. معمولاً برای تأمین وسایل در فضای باز مانند تیرهای چراغ استفاده می‌شود. مانند کابل استاندارد NM، UF شامل سیم‌های گرم و خنثی عایق شده، به‌علاوه یک سیم زمین خالی است. اما در حالی که روکش روی کابل NM یک پوشش پلاستیکی جداگانه است، روکش کابل UF یک پلاستیک جامد است که هر سیم را احاطه کرده است. کابل UF معمولاً با روکش بیرونی خاکستری فروخته می شود.
کابل UF برای سیم کشی مدار اصلی نیز استفاده می شود و تا زمانی که مدارها روشن هستند مقدار ولتاژ خطرناکی را حمل می کند.
سیم THHN/THWN
سیم کشی ولتاژ پایین برای مدارهایی که معمولاً 50 ولت یا کمتر نیاز دارند استفاده می شود. چندین نوع رایج عبارتند از سیم روشنایی منظره، اتصالات سیستم آبپاش، سیم زنگ (برای زنگ درها)، سیم های سیستم بلندگو و سیم های ترموستات. اندازه سیم ها از حدود 22 گیج تا 12گیج متغیر است. سیم های ولتاژ پایین معمولاً عایق هستند و ممکن است در روکش کابل قرار گیرند یا به صورت جفت پیچ خورده مانند سیم لامپ ترکیب شوند. باید فقط برای کاربردهای ولتاژ پایین استفاده شود. اینها معمولاً سیم های بسیار کوچکی هستند که با سیم کشی مدار استاندارد تفاوت زیادی دارند.
سیم‌های ولتاژ پایین
سیم کشی ولتاژ پایین برای مدارهایی که معمولاً 50 ولت یا کمتر نیاز دارند استفاده می شود. چندین نوع رایج عبارتند از سیم روشنایی منظره، اتصالات سیستم آبپاش، سیم زنگ (برای زنگ درها)، سیم های سیستم بلندگو و سیم های ترموستات. اندازه سیم ها از حدود 22 گیج تا 12گیج متغیر است. سیم های ولتاژ پایین معمولاً عایق هستند و ممکن است در روکش کابل قرار گیرند یا به صورت جفت پیچ خورده مانند سیم لامپ ترکیب شوند. باید فقط برای کاربردهای ولتاژ پایین استفاده شود. اینها معمولاً سیم های بسیار کوچکی هستند که با سیم کشی مدار استاندارد تفاوت زیادی دارند.
تلفن و سیم داده
کابل کواکسیال به لطف استفاده از اشکال دیگر سیم کشی داده مانند HDMI برای انتقال داده های تلویزیونی کمتر رایج شده است. کابل کواکسیال یک کابل با روکش گرد است که دارای یک هادی داخلی است که توسط یک لایه عایق لوله ای احاطه شده است که توسط یک سپر رسانای لوله ای ساخته شده از سیم بافته شده احاطه شده است. می توان آن را با کانکتورهای رشته ای که برای ایجاد اتحادیه ها و اتصالات دستگاه استفاده می شود شناسایی کرد.
کابل کواکسیال زمانی استانداردی برای اتصال تلویزیون به آنتن یا ارائه خدمات کابلی بود و هنوز هم اغلب برای اتصال به ماهواره یا برای آوردن سرویس تلویزیون اشتراکی به یک نقطه توزیع در خانه استفاده می شود. به طور معمول دارای عایق سیاه یا سفید است و شکل کاملاً گرد دارد که تشخیص آن را از کابل های مدار الکتریکی NM آسان می کند.
مطلب مرتبط: آموزش استفاده از سرسیم
کابل هم‌محور یا کواکسیال
کابل کواکسیال به لطف استفاده از اشکال دیگر سیم کشی داده مانند HDMI برای انتقال داده های تلویزیونی کمتر رایج شده است. کابل کواکسیال یک کابل با روکش گرد است که دارای یک هادی داخلی است که توسط یک لایه عایق لوله ای احاطه شده است که توسط یک سپر رسانای لوله ای ساخته شده از سیم بافته شده احاطه شده است. می توان آن را با کانکتورهای رشته ای که برای ایجاد اتحادیه ها و اتصالات دستگاه استفاده می شود شناسایی کرد.
کابل کواکسیال زمانی استانداردی برای اتصال تلویزیون به آنتن یا ارائه خدمات کابلی بود و هنوز هم اغلب برای اتصال به ماهواره یا برای آوردن سرویس تلویزیون اشتراکی به یک نقطه توزیع در خانه استفاده می شود. به طور معمول دارای عایق سیاه یا سفید است و شکل کاملاً گرد دارد که تشخیص آن را از کابل های مدار الکتریکی NM آسان می کند.
منبع: انواع سیم و کابل برق
